Novruz bayramında diqqət ediləsi məqamlarda ən vacibi süfrə tərtibatıdır. İnanclarımıza görə, süfrəyə düzülən nemətlər nə qədər bol, çeşidli olarsa, il bir o qədər bərəkətli olar. Qədim zamanlarda belə bir inanc da vardı: Əgər ailə bütün lazımi nemətləri süfrəyə qoyurdusa, bu, həmin ailənin özünütəsdiqindən xəbər verirdi.
Bayram süfrəsi bəzəyərkən ən vacib amili unutmaq olmaz: süfrəyə acı, şor, turş nemətlər qoymazlar. Məsələn, istiot, sirkə, soğan, sumax, sarımsaq, acika və s. hətta bəzi mənbələr şor qoğalın qoyulmasına qarşı çıxırlar.
Süfrədə çörək mütləq olmalıdır. Çünki o bərəkətin rəmzidir. Novruz süfrəsindən heç nə atılmamalı, yeməklər sona kimi yeyilməlidir.
Stola 7 ədəd S hərfi ilə başlayan qidalar qoyulması adətini, yəqin ki, hamı bilir: səməni, su, süd, sarı qızıl, sünbül, siyənək balığı, süzmə, sucuq və s. Niyə bu belədir, soruşursunuzsa, deyə bilərik ki, keçmiş zamanlarda insanlar dünyanın 7 təbəqədən ibarət olduğunu hesab edirdilər. Ona görə də ildəyişmə bayramında (Novruzda) 7 cür xörək, 7 cür şirniyyat, 7 cür çərəz… (hətta özbəklər 7 cür ağac çöpünü qırıb süfrəyə qoyurlar) qoymaqla sanki süfrədə bütün kainatın kiçik modelini yaradırdılar. Bunu bacaran ailə ilə tamlıq, bötövlüklə keçə bilirdi.
Novruz süfrəsində meyvə-tərəvəz, xüsusilə də təzə göyərti bol olmalı, balıq məhsullarına yer ayrılmalıdır. Məsələn cənub bölgəsində Novruz bayramında süfrədə mütləq balıq olmalıdır.
Xonça çərəzlər, şirniyyatlarla bəzənir, yumurtalar boyanır. Əvvəllər bir gecədə 300-400 yumurta boyayırdılar və uşaqlara paylayırdılar. Çünki yumurta bolluğun, bərəkətin rəmzi idi. Yumurta döyüşdürmək isə xeyrin şər üzərində qələbəsinə işarə idi.
“Gencaile.az” bütün oxucularına bu bayramda süfrələrinin bol olmasını, evlərindən plov, şirniyyat ətrinin gəlməsini arzu edir!