Bəzən isə valideynlər otağın gözəl görünməsi üçün o otağı lazım olandan çox “bəzəyirlər”. Əslində isə körpə otağını lazımsız əşyalarla və ya mebellərlə bəzəmək düzgün deyil. Çünki bu, ən azı körpəyə yorucu təsir bağışlayır. Əşyaların nə olmasını anlamayan körpələr üçün bu qədər sıx və darısqal otaq bəzəmək də düzgün deyil. Otağın sadə, səliqəli və rahat olması əhval-ruhiyyəyə, insanın psixoloji vəziyyətinə öz təsirini göstərir. Bu mənada valideynlər böyüdüb boya-başa çatdıracaqları körpələri üçün gözəl oyuncaqlarla yanaşı, rahat otaqlar da yaratmalıdırlar.

Dizaynerlərin fikrincə, uşaq mebelləri çoxfunksiyalı olmaları ilə yanaşı, körpələrin rahatlığını və əqli inkişafını da təmin etməlidir. Qeyri-adi üslub, geniş siyirmələr, nərdivanlar, açılıb-bağlanan hissələr həm valideyinlərə rahat mühit yaratmaqda kömək edir, həm də uşaqların oyun oynaya bilmələri üçün kifayət qədər yer qalmasına şərait yaradır. Lakin mebel yığcam olmaqla yanaşı, rəngarəng quruluşu ilə də seçilməlidir. Məsələn, maşın formasında olan çarpayıda istənilən azyaşlı böyük həvəslə yuxuya gedər. Mütəxəssislər qeyd edirlər ki, rənglər insan, əsas da uşaq psixologiyasına xüsusi təsir göstərir. Dizaynerlər tünd olmayan çəhrayı, göy, yaşıl rəngin açıq tonlarına üstünlük verilməsini məsləhət görürlər. Belə rənglər həm rahatlıq bəxş edir, həm də uşaq modasında heç vaxt dəbdən düşmür. Ən əsası isə mebel hissələri ekoloji təmiz və uşaqların sağlamlığına zərər verməyəcək materialdan olmalıdır.

Uşaq otağının bəzədilməsi ilk baxışdan sadə bir proses olsa da, əslində, olduqca çətin və eyni zamanda hər valideynin bacarmayacağı bir işdir. Buna görə də bir çox valideyn uşaq otağı bəzəməsində dizayner məsləhətlərindən yararlanır. Bu cür qurulan otaqlar həm zövqlü, həm də uşağın rahatlığı baxımından əlverişli olur. Dizayner Eltun Məmmədovun sözlərinə görə, uşaq otaqlarının qurulması zamanı ilk rəng çərçivələrini qırmaq lazımdır. Standart olaraq oğlan uşaqlarına mavi, qız otaqlarına çəhrayı rəng otaq bəzənməsini unutmaq və uşaq üçün cəlbedici olan hər rəngdən istifadə etmək lazımdır: “İlk növbədə, otağın təhlükəsiz və rahat olmasını düşünməlisiniz. Yaxşı olar ki, döşəmə taxtadan deyil, parketdən olsun, çünki taxta tez çirklənir və çətin təmizlənir. Döşəməyə xalça sərilməsi də uşaqlar üçün uyğun deyil. Çünki xalça toz və mikroorqanizmləri özünə çəkir ki, bu da müxtəlif mikrobik və allergik problemlərə yol açır. Ən idealı yuyulması və silinməsi asan olan döşəmə növlərindən istifadə etməkdir. Mebellərin toksik olmayan boya çəkilmiş ağacdan olmasına, həmçinin kənarlarında iti çıxıntıların olmamasına diqqət yetirilməlidir”.

Onun bildirdiyinə görə, ən yaxşısı, mebel alarkən ölçüləri nəzərə almaq, eyni zamanda mebelin körpənin oyun sahəsini tutmasının qarşısını almaqdır. Uşaq üçün xüsusi uşaq mebelleri var ki, onlar da yaşa uyğun seçilmədikdə problem yaradır. “Məsələn, uşaq rahatlıqla sərbəst yatağına qalxa bilmir, şkaflardan istifadə edə bilmir, yaxud iti başlıqlar onun həyatı üçün təhlükə yaradır. Buna görə də mütləq uşağın yaşına uyğun mebeller seçilməlidir ki, dizaynerlər də elə yaşa görə mebelləri işləyirlər”.

E.Məmmədov deyir ki, yeni doğulan körpələr üçün ilk 3-4 yaşa qədər valideynlər eyni rəngdən istifadə etməməli və otağı mümkün qədər sadə bəzəməlidirlər. Tək ton rənglər və həddindən artıq yüklənmiş otaq uşaq üçün narahatlıq yaradacaq və bu şəraitdə olan körpələrdə daim yorğunluq müşahidə olunacaq: “Yeni doğulan körpə üçün yataq və paltar şkafından başqa əşyalar qoymaq ümumən məsləhət deyil. Böyük tüklü oyuncaqlar almaq isə qətiyyən lazımsızdır. Rəngli divar kağızları ilə örtülən otağa gün keçirməyən açıq tonlarda pərdə ilə uşaq otağını tamamlamaq olar. Əşyaları yaş artdıqca artırmaq məsləhətlidir. Tavana isə müxtəlif oyuncaqlar, yaxud şəkillər asmaq, körpənin oyandığı zaman baxaraq sakitləşməsi üçün düzgün seçim olar”.

Təhlükəsizliyi təmin etmək məqsədilə evdəki bütün elektrik keçiricilərin qoruyucu qapağı olmalıdır. Bütün pəncərələrə dəmir barmaqlıq vurulmalı, uşağın üzərinə dırmaşa biləcəyi əşyalar pəncərə kənarından uzaqlaşdırılmalıdır. Əgər evdə şüşə qapı varsa, onu qırılmayan qapı ilə əvəz edin. Körpənin çarpayısını əli hər hansı bir şeyə çata bilməyəcəyi yerdə qoyun, yatağında əlavə yorğan, yaxud yastıq saxlamayın. Çünki boğula bilər. Çarpayının kənarları körpənin ayağa qalxarkən aşa bilməyəcəyi yüksəklikdə olmalıdır. Körpənin başı keçməsin deyə çarpayı “barmaqlıqları”nın arası çox geniş olmamalı, çarpayıdan öz istəyi ilə çıxmasın deyə barmaqlaqların boyu körpənin boyundan hündür olmalıdır.

İstənilən halda 6 yaşa qədər uşaq valideyn nəzarətində qalmalı və təhlükəsizliyi üçün valideyn təlimindən keçməlidir. Valideyn onu qoruduqca əslində nə üçün pəncərədə barmaqlıqların olduğu, divardakı elektrik keçiricilərində nə üçün qapaqların yerləşdirilməsi izah edilməlidir. /Ekspress.az/