“Bir çox qadınları yalnız bu vasitə ilə başa salmaq olar”.

İslam etiketi haqqında kitabların müəllifləri hansı arvadın döyülməyə layiq olduğunu, onu necə vurmaq, hara vurmaq və bu zaman nə demək lazım olduğunu izah edirlər.

Gencaile.az Oxu.Az-a istinadən məşhur Esquire jurnalının bu barədə hazırladığı məqaləni təqdim edir:

Məhəmməd Kamal Mustafa, “İslamda qadın” kitabının müəllifi 

Qadının bədənin həssas yerlərinə – üzünə, sinəsinə, qarnına, başına və s. vurmaq olmaz. Zərbələri bədənin əl və ayaqlar kimi konkret sahələrinə yönəltmək lazımdır. Çox qalın çubuqdan istifadə etmək olmaz. Çubuq nazik və yüngül olmalı, zərbələrdən sonra iz və yaraya səbəb olmamalıdır. Zərbələr güclü və amansız olmamalıdır, çünki sizin əsas məqsədiniz qadında fiziki deyil, mənəvi əzab hissləri oyatmaqdır.

Doktor Qazi Əl-Şimari, ailə münasibətləri üzrə ekspert, Səudiyyə Ərəbistanı

Heç vaxt qadının üzünə zərbə endirməyin. Kişi qadını zərbələrin sayı barədə xəbərdar etməlidir: bir zərbə, iki, üç, dörd yaxud da 10.

Əgər ər arvada deyirsə ki, “diqqətli ol, uşaqlar sobanın yanında oynayırlar” yaxud “uşaqları elektrik rozetkasından kənara apar”, o isə “mən məşğulam” cavabı qaytarır, o zaman qadını diş fırçası yaxud da buna bənzər əşya ilə vurmaq olar. Heç zaman onu su, boşqab yaxud bıçaqla vurmayın – bu, qadağandır.

Qadını ehtiyatla vurmaq lazımdır, çünki sizin məqsədiniz ağrıya səbəb olmaq deyil. Heyvanları vurarkən məqsədimiz onlarda ağrı hissləri oyatmaq və bizə qulaq asmağa məcbur etməkdir, çünki heyvana “ay dəvə, irəli, irəli hərəkət et!” desək, o, bizi başa düşməyəcək. Sən onları vurmayınca, dəvə və uzunqulaq nə istədiyini anlamayacaqlar. Lakin qadına ilk növbədə ağrı deyil, emosiyalar təsir göstərir.

Corc Buske, “İslamda seks-etiket” kitabının müəllifi

Bəli, qadını döymək lazımdır, lakin bunu etməyin bir neçə üsulu var: əgər qadın arıqdırsa, onu çubuqla, bir qədər bədənli, normal ölçülüdürsə yumruq vurmalı, əndamlı, kök qadınları isə açılmış əllə vurmaq lazımdır. Bu halda döyən şəxs özünə də xəsarət yetirməmiş olur.

“Şəriət və həyat”, həfləlik verliş, “Əl-Cəzirə” telekanalı

Döyülmək hər qadın üçün uyğun vasitə sayılmır. Elə qadınlar var ki, döyülən zaman özlərini alçalmış sayırlar. Bəzilərini isə döyülməyə qane edir, çünki bunu onlar öz həyat yoldaşlarının sözlərindən çıxmanın əvəzi hesab edirlər.

Əbdül-Lətif Müştahiri, “Siz soruşursunuz, İslam cavab verir” kitabının müəllifi.

Əgər qadını yataq həyatından məhrum etmək heç bir nəticə vermirsə və həyat yoldaşınız əvvəlki kimi sizə itaətizliyə davam edirsə, demək o soyuq və tərs qadın tipinə aiddir və onun xasiyyətini yalnız cəzalandırmaq – döyməklə dəyişdirmək olar. Döyəndə çalışmaq lazımdır ki, sınıq və qanaxması olmasın. Bir çox qadınlar belə xasiyyətə sahibdirlər və yalnız bu vasitə ilə onları başa salmaq olar.

Həsən Aşa, “İslamda qadının itaəti” kitabının müəllifi.

Ər öz həyat yoldaşını aşağıdakı hallarda döyə bilər:

– Ərini cəlb eləyəcək görkəmdə görünməkdən imtina edərsə,
– İcazəsiz evi tərk edirsə,
– Dini öhdliklərini yerinə yetirmirsə.

Döyülmə vasitəsini (çubuğu, şallağı) görünən yerdə saxlamaq lazımdır ki, qadın onu hər zaman görə bilsin.

Doktor Məhəmməd Əl-Arifi, LBC TV yayımlanan ailə həyatı haqqında şouda gənc müsəlmanlara verilən göstərişlərin müəllifi. 

Üç tip qadın var ki, onları döyülmədən münasibət yaratmaq mümkün deyil:

Birinci tip qadın – tərbiyə olunmuş qadındır. Onun valideynləri ona “Ye!” deyiblər, o isə “İstəmirəm” cavabı verib – bunun üstündə onu hər zaman döyüblər. Bu cür qadınlarla ancaq bənəninə xəsarət yetirməklə münasibət qurmaq olar.

İkinci tip qadınlar – həyat yoldaşlarını saymayan və ya ona biganə olanlardır. Belələri ilə də şallaqla danışmaq lazımdır.

Üçüncü tip qadınlar isə pozğun bir qadındır, hansı ki döyülməyənə qədər ərinə qulaq asmır.

Qadını yüngül bir vasitə ilə döymək lazımdır, məsələn diş çöpü yaxud əllə. Qadını döyən kişi ona “çızığından çıxdığını” izah edir. Üzə zərbələr qəbul edilməzdir, çünki yaranan izlər qadını çirkinləşdirə bilər.

Redaksiyadan: “Gencaile.az” olaraq hesab edirik ki, qadın və ya kişi olmasından asılı olmayaraq kiminsə fiziki şəkildə cəzalandırılması, döyülməsi yolverilməzdir.